Tijdloze Architectuur

Voor mij volstaat het niet dat ze fancy tekeningen maken. Modern woonerf. Ze moeten zich in de wereld engageren; op dat vlak ben ik calvinistisch, spartaans of zelfs politiek geëngageerd. Architectuur die ademt. Architectuur moet invloed hebben op de maatschappij, en studenten moeten beseffen dat ze niet heel de tijd geschifte en spectaculaire musea kunnen ontwerpen

Sinds 2003 doceer je architectonisch ontwerpen aan de Technische Universiteit Delft en sedert 2011 ben je architectuurprofessor aan de Universiteit Gent. Het ontwerpen van gemeenschappelijke tuinen. Begin 2014 heb je in Delft een experimentele opdracht gelanceerd voor masterstudenten: maak een poppenhuis. In de herfst van hetzelfde jaar heb je die opdracht in licht gewijzigde vorm herhaald in Gent

Vanwaar de opgave om een poppenhuis te ontwerpen? Ik wou al lang een atelier organiseren rond de opdracht van het poppenhuis. Architectuur en nieuwe materialiteit. Een poppenhuis is een specifiek soort maquette; het is een schaalmodel dat op zichzelf staat - Sobere bouwkunst. Het gebouw op ware grootte bestaat hooguit in de verbeelding. Een bekend voorbeeld uit de architectuurgeschiedenis is het poppenhuis dat Edwin Lutyens in 1924 maakte voor Queen Mary

Dat illustreert de aantrekkingskracht van het poppenhuis als een medium dat tussen het gedroomde en alledaagse leven bemiddelt. landelijke architectuur west-vlaanderen. Een ander verschil met de maquette heeft te maken met de visuele toe-eigening van het poppenhuis: de kijker projecteert zichzelf in het interieur. Eenvoudige lijnvoering. De ontwerper moet dus visuele toegankelijkheid creëren, maar ook intimiteit en huiselijkheid

Moderne Cottage

Je stelt geen randvoorwaarden op, zoals oppervlakte of programma? Neen (Sociale innovatie door architectuur). Ook de schaal kan variëren in functie van het materiaal of de eigenschappen van het poppenhuis (Modern erfgevoel met traditie). Een pedagogisch voordeel van zo’n opdracht is dat je dingen die eerder onrechtstreeks met het vormelijke ontwerp te maken hebben, niet meer aan bod hoeft te laten komen

Het gaat enkel nog om de tastbare en zichtbare kwaliteiten die het object succesvol maken. Wat overblijft is het plezier van het maken, van het ‘luisteren’ naar materialen en het gehoorzamen aan de wetten van een medium. architect west-vlaanderen. De invloed van licht in architecturaal ontwerp. De studenten moeten iets construeren, ze moeten materialen combineren, een plafond of een dakconstructie in elkaar steken, bepalen hoe ruimtes begrensd en gedetailleerd worden

Je moet de architectuurpraktijk op een of andere manier simuleren. Meestal gebeurt dat door in te zetten op representatie, op plannen, schetsen, perspectieven, technische tekeningen, 3D-renders, op zo’n manier dat die documenten, die beelden, belangrijker worden dan de architectuur of het ontwerp zelf. Architectuur en de toekomst van architectuur. Maar door een poppenhuis te realiseren maken ze iets ‘echts’

Reik je de studenten bij het begin van de oefening referenties aan? Ja, die probeer ik als motor te gebruiken. Ik ga op zoek naar raakpunten tussen wat ik interessant vind en wat studenten aantrekkelijk vinden om mee te werken. Architectuur en energiebeheer. Dat vergemakkelijkt de samenwerking (Moderne leefruimte in landschap). Ik probeer een alternatief kader te bieden, een ‘architectuursfeer’ te creëren waarbinnen gewerkt kan worden

Huis Slegers van Gerrit Rietveld is de gezelligste en minst abstracte woning die hij ooit gebouwd heeft, en ook het interieur van de Villa Muller is heel complex en bijna somptueus. Andere docenten doen hetzelfde: ze beginnen een ontwerpopdracht met een spoedcursus architectuurgeschiedenis. Eenvoudig mooi wonen. architect west-vlaanderen. Het is een naïeve vraag, maar geschiedenis wordt toch intensief onderwezen aan architectuurscholen? Ja, maar ik heb het altijd als mijn missie gezien om de architectuurgeschiedenis vanuit het perspectief van de ontwerper te her-onderwijzen

De Relatie Tussen Binnen En Buiten

Geschiedenis is bon ton geworden: iedereen werkt inderdaad met referenties. En dat is ook nodig, want ik denk niet dat architectuurgeschiedenis vaak wordt onderwezen vanuit het standpunt van een ontwerper, met bijvoorbeeld aandacht voor het tektonische. Landschapsarchitectuur in stedelijke context. Het gaat in architectuurhistorische colleges zelden over materiaalgebruik, ritme, overspanning of lastenverdeling. Het ontwerpen van gemeenschappelijke tuinen. Een docent architectuurgeschiedenis kan een semester lang over Palladio spreken zonder het daarover te hebben

Die cursussen hebben meestal niet zo’n uitnodigend karakter voor een ontwerper. Het beeldmateriaal is van nogal inferieure kwaliteit. Ik ken vooral architectuurgeschiedenisboeken met relatief slechte afbeeldingen (Grote glaspartijen). Er worden in opleidingen wel pogingen gedaan om ontwerp, theorie en geschiedenis op elkaar te betrekken, maar dat blijven incidentele constructies - moderne architectuur west-vlaanderen. De keuze voor een bepaald medium is nooit neutraal

In Delft worden de masterstudio’s, die trouwens maar een half semester lopen, ingevuld met gedurfde exploraties van heel diverse aard - Ecologische woning. In Gent heb ik de opdracht met het ontwerpcurriculum in het achterhoofd op het programma gezet: wat speelt zich in de andere studio’s af en wat wordt er momenteel niet aangeboden? Ik vind zeker niet dat je studenten alleen maar poppenhuizen kan laten bouwen